Bu duyguyu iyi tanımak, bazı yanlış anlaşılmaların önüne geçebilir. Hırslı insanlar genellikle zeki, güçlü ve öz güveni yüksek kişiler arasından çıkar. Kendilerini kontrol etmesini bilirler fakat bu kırılgan ve zayıf yönlerini gizleyecekleri anlamına gelmez. Zayıflıklara sahip olmanın da normal olduğunu bilirler ve bunları paylaşmanın değerli olduğuna inanırlar Hırs, benim hoşlandığım duygulardan biridir! Kendimde de bu duyguyu barındırmayı severim ve fakat aşırı hırslı olmanın insanı ne kadar kötü etkilediğini de kabul etmek lazım. Hırslı insanlar en çok kendilerini yorarlar.
Başarmak için bir miktar hırsın gerekli olduğu kesin bir bilgidir fakat Başarılı olmada hırslı olmak etken olmakla birlikte, tek etken değildir.
Ancak her duygunun aşırısı olduğu gibi hırsın da fazlası zarar vericidir.
Örneğin şüphe duygusu aşırı olduğunda, kişi sürekli başkalarına karşı kendini şüpheci hisseder ve onun için zorlayıcı bir durumdur.
Ancak öfke ve hırs gibi duygular aşırı olunca insan hem kendine hem de yakınındakilere zarar verebilir, çünkü aşırılık bir yerden sonra insanı kör edebilir. Göze aldıklarımız ve gözden çıkardıklarımız umursamaz sadece elde etmek istediğimiz ne ise ona odaklanırız. Kendimizi kaybedebiliriz bu tehlikeli bir durumdur.
Çok hırslı bir baba çocuğuna psikolojik olarak zarar verebilir. Hırsını engelleyemeyen biri iş arkadaşına haksızlık yapabilir. İnsanın gözünü hırs bürüdüğü zaman bazı gerçekleri göremez olur. Diğer duygularından uzaklaşır. Empati yapmakta zorlanmaya başlar.
Aşırı hırsın diğer olumlu duyguları yok edici bir özelliği vardır.
Hırs doğru yönetildiği takdirde kişiyi başarıya götürürken, aşırı hırs kişiyi olumsuz duygu duruma götürebilmektedir. Hırs, kişiyi her şeyin en iyisine, en çoğuna ve en değerlisine sahip olmaya koşullayarak onu, asli parçası olduğu doğaya, birlik duygusu içinde yaşaması gereken insanlık toplumuna yabancılaştırarak ötekileştirir. Burada en önemli husus, insanın asli doğasının en temel ihtiyacı; sevgi, şefkat, iyilik, yaratıcılık, güven gibi birincil duyguları yaşayabilmesidir.
Ne yaşarsak yaşayalım en önemli olan duygularımızı dengede tutabilmeyi başarmaktır. Denge bozulursa dengesizlikler başlar bu yüzden hırsımızı kontrol ederken dengeyi kurmalıyız. Ne az ne çok teraziyi ayarlamak kendimizde biten bir iş olduğuna inanıyorum. Kendimizi duygularımızı kontrol edebilmeyiz. İşte O zaman hırsın zararları ile karşılaşmaz faydalarının meyvelerini yeriz diye düşünüyorum.
İREM KARATOSUN
SOSYOLOG-SOSYAL HİZMET TEKNİKERİ- AİLE DANIŞMANI
